Twórcy Klasyki Literatury Polskiej

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905-1953) po­cho­dził z War­sza­wy. Two­rzył po­ezje oraz utwo­ry sa­ty­rycz­ne, spo­śród któ­rych chy­ba naj­le­piej zna­ne to se­ria pa­ra­dra­ma­tycz­nych hu­mo­re­sek o ab­sur­dal­nym cha­rak­te­rze Teatrzyk Zielona Gęś. W roku 1936 w pi­śmie Prosto z Mostu uka­za­ła się sa­ty­ra Skumbrie w tomacie, kry­ty­ku­ją­ca kon­ser­wa­tyw­ną po­li­ty­kę rzą­dów Sa­na­cji, obo­jęt­nej we­dług Po­ety na kwe­stię jed­no­ści pań­stwa.Oj­ciec, Kon­stan­ty Gał­czyń­ski, pra­co­wał jako tech­nik ko­le­jo­wy, mat­ka, Wan­da Ce­cy­lia, była cór­ką wła­ści­cie­la re­stau­ra­cji. W roku 1914 ro­dzi­na zo­sta­ła ewa­ku­owa­na z War­sza­wy aż do Mo­skwy, gdzie Gał­czyń­scy miesz­ka­li do roku 1918. Kon­stan­ty uczył się w tam­tej­szej szko­le pol­skiej. Po za­koń­cze­niu dzia­łań wo­jen­nych i po­wro­cie do kra­ju zo­stał stu­den­tem Uni­wer­sy­te­tu War­szaw­skie­go, uczęsz­cza­jąc na wy­kła­dy za­rów­no z fi­lo­lo­gii kla­sycz­nej jak i an­giel­skiej.Pierw­szy utwór ogło­sił w pra­sie w roku 1923. Zwią­zał się z gru­pą po­etyc­ką Kwadryga, ak­tyw­ną w la­tach 1927-1931, za­li­cza­ną do Dru­giej Awan­gar­dy. Chęt­nie współ­pra­co­wał z war­szaw­ski­mi cza­so­pi­sma­mi po­li­tycz­ny­mi i sa­ty­rycz­ny­mi.(źródło https://poezja.org/wz/Ga%C5%82czy%C5%84ski_Ildefons_Konstanty/)